Ursel Avia 2015 werd een absolute topper.
We schatten het aantal bezoekers op 11.000 en het aantal vliegtuigen op 75!
Een reportage met veel foto’s van de hand van Rick De Smet (by the way piloot
bij de Victors) als er niets vermeld wordt, zoniet van Stany Buyle of Luc Barry (van www.flyfanforum.be ).
De DC-3 was duidelijk één van de aangekondigde toppers.
Tientallen geïnteresseerden vlogen mee.
Wereldwijd vliegen nog heel veel exemplaren rond van deze Piper Cub, die de toerismeluchtvaart een boost gaf,
maar ook bij veel krijgsmachten ingezet werd als verbindings- en observatievliegtuig.
Wij kregen er vier waaronder één van de Amerikaanse Landmacht en twee van de Belgische Landmacht zoals
zij vlogen in Brasschaat en drie Landmachtvliegvelden in West-Duitsland (waar is de tijd?!)
© Luc Barry
De Taylorcraft Auster was minder bekend, werd in Groot-Brittannië gebouwd en eveneens gebruikt
door de kleine burgerluchtvaart en verschillende strijdkrachten.
Ook dit vliegtuigje vloog bij onze Landmacht in Brasschaat en West-Duitsland.
Eentje daarvan ging mee naar Antartica toen daar een Belgische expeditie opgezet werd in ’57-’58.
© Luc Barry
De Embraer ERJ 145 van de Belgische Luchtmacht maakte zoals beloofd een overvlucht op lage hoogte.
Aan boord de winnaars van de tombola van vrijdag 26 juni op de Open Deur van het ATCC Semmerzake.
Waarschijnlijk één van de laatste keren dat de geliefde Seaking zijn SAR (Search And Rescue) demo
gaf, nu hij vervangen wordt door de NH90.
Die Airbus Helicopters NH90NFH (NATO Frigate Helicopter) was trouwens aanwezig op de static.
Hij zal dus de Seaking vervangen voor SAR-zendingen, maar op termijn ook de Alouette III van de Marine,
en dus gestationeerd worden op Koksijde, maar ook op Marineschepen.
Ook zijn transportbroertje, de NH90TTH (Tactical Transport Helicopter) was te zien op Ursel.
De samenwerking met het ATCC Semmerzake zorgde ervoor dat een aantal toestellen na de show in
Semmerzake kwam tanken in Ursel. Voor deze NH90 was dat op vrijdagnamiddag.
Uiterlijk is hij gemakkelijk te onderscheiden van de NFH-versie door zijn kleur, maar ook door totaal andere
sensoren: let op de neus en de onderkant.
Deze transportversie is gestationeerd in Beauvechain.
Twee North American Harvards of T-6 Texan opleidingsvliegtuigen kwamen op bezoek.
De eerste in de kleuren zoals hij vloog bij de Belgische Luchtmacht in Kamina (Congo), de tweede in
USAF-kledij.
Een ander Amerikaans opleidingsvliegtuig was de North American T-28 Trojan, gebruikt door de
Air Force en de Navy.
Van beide kwam een gerestaureerd exemplaar ons bezoeken.
In de aankondigingslijst op deze website stond “waarschijnlijk Pitts (zelfs meer dan één)”
Door samenwerking met vliegveld Moorsele kwamen er…12 naar Ursel, blijkbaar een Europees record.
Er waren verschillende versies (S-2A, B en C) en Britse, Belgische, Amerikaanse, Nederlandse en Duitse
registraties.
Daar hoorden fly-pasts bij zoals deze:
Ze parkeerden mooi naast elkaar, wat volgend beeld gaf:
En ze vertrokken allemaal samen in een grote formatie van subformaties zoals deze:
En x 4 = 12:
© Luc Barry
Niet enkel 11 Pitts maakten er een groepsfly-in van: 4 Gazellepiloten spraken eveneens af en kregen van
de marshallers de door de organisatoren toegekende Gazelleparking aangewezen.
De aangekondigde Antonov An-2 van Pairi Daiza kon niet komen, maar we vonden een vervanger, waarmee
bovendien luchtdopen mogelijk waren. Het oude in Oekraïne gebouwde manusje-van-alles is de grootste
éénmotorige tweedekker uit de luchtvaartgeschiedenis. In vele landen vliegen er nog operationeel rond,
zowel militair als burger, want het toestel is onverwoestbaar.
werkgroep B-67, die zich bezighoudt met de geschiedenis van de Urselse vliegvelden en meer in het bijzonder
met de periode op het einde van WO II, toen de RAF er gestationeerd was en een niet onbelangrijke rol
speelde in de bevrijding van België en Nederland.
De RAF is Ursel ongelooflijk dankbaar voor deze aandacht en heeft in de loop van de jaren een buiten-
proportionele medewerking verleend aan onze evenementen.
Maar we willen er toe komen via een omwegje.
Op Ursel staan 2 Scottish Aviation Bulldogs gestationeerd, ex-RAF, eigendom van één van onze leden die ze
liet ombouwen voor handbesturing (hij heeft zelf een beperking aan de onderste ledematen).
Deze toestellen werden door de RAF gebruikt als opleidingsvliegtuig, en daarna verkocht op de burgermarkt.
Het toeval wil dat één van de huidige RAF-piloten, operationeel aanwezig op deze en vorige fly-in, één van
beide Bulldogs herkende als het toestel waarmee hij het gros van zijn vlieguren als leerling-piloot vloog!
Voor de gelegenheid vliegen de beide toestellen soms samen als “Bulldog Formation”.
Over naar de “echte” RAF-bijdrage van deze keer.
We starten met twee opleidingshelikopters, die op vrijdag in Semmerzake stonden.
De basisopleiding heli single engine wordt gegeven op deze Eurocopter AS350 Ecureuil, in RAF-taal
wordt dat de Squirrel HT1.
Daarna, voor hun multi-engine brevet, gaan de leerlingen over op de Bell 412, die bij de RAF Griffin HT1 heet.
Kenners zullen zien dat het een beetje een 4-bladsversie is van de wereldberoemde Huey van de US.
Transportpiloten dan weer doen hun multi-engine opleiding op de Beechcraft B200 King Air.
Toekomstige jachtpiloten gaan na hun basisopleiding over naar de Shorts Tucano, een in licentie gebouwde
aangepaste versie van de Embraer EMB-312 Tucano.
We kregen er in Ursel 2 exemplaren van op de static.
Ook van de BAE Hawk, waarop leerlingen jachtpiloot overstappen na de Tucano, kwamen er twee naar Ursel.
Eén ervan zat zelfs in een “special paint”-jasje.
De Franse Armée de l’Air zond ons een Embraer Xingu, met een Belgisch-Luxemburgse bemanning dan nog.
Zeg nu nog eens dat er geen integratie bestaat tussen de Europese strijdkrachten!
Maar…wat? Luxemburgse? Luxemburg heeft toch geen luchtmacht?
Wacht maar! Binnen enkele jaren staat een Luxemburgse Airbus A400M tussen de Belgen op Melsbroek.
Belgische en Luxemburgse leerlingen transportpiloot krijgen hun twin-engine opleiding bij de Fransen, en
Luxemburg is dus begonnen aan de opleiding om zijn A400M te kunnen bemannen.
Bij ons zal de A400M de C-130 gaan vervangen.
Alsof ze zich opmaken voor een ouderwets Russisch-Amerikaans luchtgevecht: de Yakovlev Як-3 en
de North American P-51 Mustang.
Die P-51 was trouwens ook één van de toppers en nieuwigheden dit jaar. Correcter beschreven gaat het om
de trainerversie TF-51. Hij voerde een hele reeks vluchten uit, o.a. met passagiers, die dan wel een beetje
“gevorderd” moesten zijn.
We kozen deze foto omwille van de vele reflecties in het onbeschilderde aluminium, wat voor een zeer speciaal
effect zorgt. Het oog van een topfotograaf…
Minder nieuw op Ursel, maar het blijft een interessant buitenbeentje: de Max Holste Broussard,
gerestaureerd in de kleuren van de Franse Aéronavale.
Wél helemaal nieuw was deze CAC 13 Boomerang, een Australische fighter-bomber.
Er vliegen nog drie originele in de hele wereld. De “onze” is een beetje half replica-half origineel en
staat sinds november vorig jaar op Antwerpen/Deurne.
© Luc Barry
Even wat rustiger nu voor een foto van volgens velen het mooiste toestel van dit jaar op Ursel Avia:
de Travel Air 4000 uit de tweede helft van de jaren 20 van de vorige eeuw.
Voor deze Stinson Reliant is Ursel bijna zijn tweede thuis aan het worden.
Telkens de geschiedenis van de RAF op Ursel herdacht wordt is hij van de partij, met zijn “invasiestrepen”.
Wat zou een Belgisch luchtvaartevenement betekenen zonder de Stampe & Vertongen SV4?
Bij onze eigen luchtmacht vloog de B-versie, bij de Franse Luchtmacht en Marine de C-versie.
Wij kregen 2 SV4D, een latere versie met boxermotor i.p.v. de cylinders-in-lijn, waardoor vooral
de vorm van de neus vrij ingrijpend gewijzigd werd.
Nog altijd een buitenbeentje op de Belgische vliegvelden: girocopters of autogiro’s.
Dit zijn géén helikopters: de rotor is niet aangedreven, maar levert wel draagkracht, aangedreven door
de luchtverplaatsing wegens de voorwaartse beweging van het toestel.
Deze voorwaartse beweging wordt dan weer geleverd door een klassieke schroef, in het geval van deze
Magni M24 Orion een duwschroef.
© Luc Barry
De Diamond DA42 Twin Star met twee dieselmotoren van Ostend Air College werd overgevlogen door
Manu van de Victors.
Onze thuisploeg: Manu, Steven, Luc en Rick als “De Victors”, zonder en met rookpluim.
Bezoekende vliegtuigen dan…
We beginnen met een speciaaltje, want Belgisch van ontwerp en fabricatie: de Tipsy Nipper.
Minimini, maar bij kenners in binnen- en buitenland geapprecieerd, o.a. voor zijn acrobatische eigenschappen.
Verder een greep uit allerhande gewone en minder gewone bezoekers van alle slag: ULM, LSA, een trike,
(al dan niet homebuilt) helikopters, 4-zitters, 6-zitters, turboprops,…
volgende 3 foto’s zijn van Luc Barry:
© Stany Buyle © Luc Barry
© Luc Barry
In loods 1 stonden dit jaar verschillende opleidingsitems, waaronder een stand van onze VCU vliegschool.
© Luc Barry
En net voor de ingang stond onze nieuwste aanwinst: het eerste lesvliegtuig Evektor SportStar.
Lees ons artikel “Onze nieuwe telgen” voor meer info.
Een speciale, zeker vermeldenswaardige activiteit is het bezoek van Spermalie Brugge, meer in het
bijzonder de Lagere Afdeling voor kinderen met een VIsuele beperking (LAVI).
Juf Pascale kreeg het idee, en de kinderen kregen bij ons een speciale rondleiding georganiseerd door
Nele Desimpelaere van B-67.
Ze mochten piloten en vliegtuigen betasten en luisteren naar vliegtuigmotoren.
Een bezoek aan de NH-90, King Air en Squirrel maakte van dit idee een onvergetelijke ervaring voor de
kinderen en hun ouders.
Eén kind, Alexander, mocht zelfs een korte vlucht meemaken met piloot Manu De Craene, ongetwijfeld een
topervaring. Naar verluidt wou hij absoluut het dashboard en de stuurknuppel betasten en voelen hoe het
vliegtuig bestuurd wordt.
Een evenement als dit organiseren en vlot laten verlopen kan niet zonder de belangeloze medewerking
van tal van clubleden.
Dank daarvoor gebeurt natuurlijk intern, maar ook externe lezers van de website mogen eens gewezen worden
op dit uiterst belangrijk aspect. Het getuigt van de zeer goede sfeer die er in VCU heerst.
Sommige leden hebben tientallen, zelfs honderden uren gespendeerd aan de organisatie en/of het verloop
van deze tweedaagse.
Dat gebeurde met soms tomeloze inzet, die de geesten zodanig in beslag neemt dat zelfs echtelijke relaties
onbewust moeten wijken. Zo vernamen we dat een lid samen met zijn echtgenote aankwam op het gesloten
vliegveld om elk in zijn eigen domein één en ander in orde te brengen. De vrouw stapte uit om de poort te
openen; de man, zodanig bezeten door zijn opdracht, reed gezwind door de open poort naar het clubhuis en
liet zijn vrouw staan…
Dank ook aan de vele geïnteresseerde bezoekers, voor ons een hart onder de riem om er mee door te gaan.
Hopelijk blijft Mr meteo ook aan ons denken.